تفسیر ادبی عرفانی بسم الله الرّحمن الرّحیم (78)
سوره 78 : نبـــأ
دلیـل توحیـد
بنام خـداونــدی که :
نام او دل افروز است و مهـر او جهان سوز،
نــام او آرایش مجلس هـا،
مـدح او سـرمــایه مفلـس ها ،
ثنـای او زینت زبــان هــا ،
هــوای او قیمـت دل هـــا،
لقـای او راحت روح هــا ،
رضــای او سرور سِرّهــا،
آیـات او دلیــل توحیـــد،
رایات او نشانهای تفـریـد،
اشارات او شواهــد شریعـت،
و بشــارات او معاهــد حقیقـت است.
*********************
توانائی که هـمه کار تواند،
دانائی که هـمه چیز داند،
در شناخت حاصل و در یافت حاضر،
به سلطان عظمت دور و به برهان فضل نزدیک،
به بیان نیکی پیدا و از دریافت گمان نهان است.
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
آب و گِـل را زهـره مهـرتوکی بودی اگر
هم به لطف خود نکردی درازلشان اختیار
من به قـدر و شـأن تــو نا دانم،
سـزای تــو را نا تـــوانم،
در بیچارگی خود سـرگــردانــم ،
و روز به روز در زیــانـم ! (اِنَّ الاِنسانَ لَفِی خُسر)
چون منی چون بُـوَد؟ چنانم !
و از نگریستن در تاریکی بفغانم،
که خود هستمان را برهیـچ دانــم،
و چشــم به روزی تـــو دارم ،
که تـو مــانی و مـن نمـانــم ،
چـون مــن کیست؟
اگـر آن روز بینـم ، و اگـر بینـم به جـان فـدای آنـم.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
وصّاف تــو را وصف چه داند کردن؟
توخود به صفات خود چنانی که توئی
موضوع :